Uroda

Więcej informacji - Przeczytaj pełną wersję tutaj - Dowiedz się więcej na ten temat - Pobierz - Czytaj dalej - Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej - Przeczytaj pełen artykuł tutaj - Odwiedź nas - Przeczytaj pełną wersję tutaj - Przejdź tutaj, aby dowiedzieć się więcej
Do rozwoju rozedmy mogą przyczyniać się 9 marca 2014, Doktor No comments Niekiedy podłożem rozedmy może być skłonność konstytucjonalna – słaby rozwój elementów sprężystych tkanki płucnej. Wówczas nawet nieznaczne, a długotrwałe trudności w oddychaniu mogą spowodować rozedmę. Pewną postacią rozedmy jest rozedma starcza – następstwo zużycia elementów sprężystych płuca i zastąpienia ich przez tkankę włóknistą. Do rozwoju rozedmy mogą przyczyniać się również pylice płuc. Powstają one wskutek wdychania dużych ilości różnego rodzaju pyłów, które osiadają w tkance płucnej. Rodzaj pylicy zależy od wykonywanego zawodu. Najczęstsza jest pylica węglowa (cinthracosis pulmonum) występująca u górników i pylica krzemowa (si- Iicosis) u kamieniarzy. DUR BRZUSZNY 17 lutego 2014, Doktor No comments Dur brzuszny (typhus abdominalis) jest chorobą zakaźną, wywołaną przez pałeczkę duru brzusznego (Salmonella typhi). Główne objawy są spowodowane swoistymi zmianami anatomopato- logicznymi jelit. Dotyczą one przede wszystkim końcowej części jelita biodrowego. W pierwszym i drugim tygodniu choroby występuje w kępkach Peyera zapalenie włóknikowe. Pojawia się w nich naciek, złożony przede wszystkim z komórek układu siateczkowo-śródbłonkowego, o charakterystycznym wyglądzie, tzw. komórek tyfusowych (okres obrzmienia). Kępki przepojone są wysiękiem włóknikowym, który na ich powierzchni tworzy otrębiasty nalot. Podobne zmiany powstają w węzłach chłonnych jelit. Po pewnym czasie tkanka kępek Peyera obumiera – tworzy się strup (okres zestrupienia). Strupy odrywają się w czwartym tygodniu choroby – powstają owrzodzenia (okres owrzodzeń). W tym okresie dochodzi niekiedy do przebicia ściany jelita, co prowadzi do zapalenia otrzewnej. Przy zejściu korzystnym powstają blizny (okres gojenia się), które zwykle są gładkie i delikatne, nie wywołują zaciągnięć ściany jelita i po pewnym czasie stają się mało widoczne. Dusznica bolesna 14 lutego 2014, Doktor No comments Dusznica bolesna występuje w postaci napadów, które objawiają się gwałtownym, bólem w okolicy serca, dusznością i panicznym lękiem przed śmiercią. Napady takie trwają od kilku minut do kilku godzin. Powtarzające się napady doprowadzają do zwyrodnienia mięśnia sercowego i jego niedomogi. W przebiegu napadu mogą powstać w bardziej niedokrwionych odcin- kach mięśnia sercowego zawały. Niekiedy w wyniku ostrej niedomogi może dojść do zapaści i zejścia śmiertelnego. Zawał mięśnia sercowego (infarctus myocardii) jest następstwem całkowitego przerwania dopływu krwi do pewnej części mięśnia sercowego. Najczęstszą przyczyną jest zakrzep tętnicy wieńcowej. Zawały powstają przeważnie w ścianie komory lewej, nieco rzadziej w przegrodzie międzykomorowej. Każdy zawał znacznie upośledza pracę serca. Rozległy zawał powoduje natychmiastowe zejście śmiertelne z powodu ostrej niewydolności krążenia. Niekiedy śmierć następuje wskutek pęknięcia serca w miejscu zawału (ruptuia cordis) i gwałtownego krwo-toku do worka osierdziowego. Zawał umiejscowiony w przegrodzie międzykomorowej może przerwać ciągłość układu bodźco- wo-przewodzącego i doprowadza wówczas do rozkojarzenia czynności przedsionków i komór. Objawy kliniczne zawału przypominają objawy dusznicy bolesnej. Napad pojawia się jednak bez widocznej przyczyny. Charakterystyczny jest wzrost ciśnienia w początkowym okresie zawału, a spadek w następnym. Poza tym stwierdza się znaczny wzrost szybkości opadania krwinek czerwonych, co jest następstwem wchłaniania się ciał białkowych z obumarłej tkanki zawału.